BDO, wpis do rejestru, recykling i nowe wysokie kary!

Moi drodzy, miałem Wam w poniedziałek opisać jak wypełnić formularz rejestrowy do rejestru prowadzonego przez Marszałka Województwa nazywanego przez wielu z Was BDO, ale na Sejmowych stronach pojawiły się dwa kolejne projekty Ustaw dotyczących Recyklingu, które trzeba było przeanalizować.

Wszyscy Członkowie Stowarzyszenia Komisów.pl otrzymają drogą mailową wzór formularza rejestrowego oraz instrukcję co trzeba do niego dołączyć i gdzie należy go złożyć.

W dwóch najnowszych projektach ustaw związanych z recyklingiem, niestety niczego dobrego nie znajdziemy. Jest w nich za to kupa nowych, bardzo wysokich kar i różnych dotkliwych sankcji.

Pierwszy z projektów to projekt Ustawy o zmianie Ustawy o odpadach oraz niektórych innych ustaw.

Nie będę rozpisywać się na jego temat ponieważ w mniejszym stopniu dotyczy bezpośrednio nas, a poza tym zajął się nim dokładniej FORS.

Projekt ustawy i przebieg prac legislacyjnych znajdziecie – TUTAJ

Uwagi FORS do tego projektu znajdziecie – TUTAJ

Projekt, który nas dotyczy i powinien Was zainteresować to projekt Ustawy o zmianie ustawy o Inspekcji Ochrony Środowiska oraz niektórych innych ustaw. Tytuł wydaje się nam obcy, ale niestety Ustawa w wielu artykułach dotyczy bezpośrednio nas.

Cały projekt Ustawy znajdziecie – TUTAJ

W dużym skrócie – projekt wprowadza szereg rożnych kar, między innymi.:

• kara za nieskładanie sprawozdań wynosić ma od 500 zł do 2.000 zł,

• kara za prowadzenie działalności bez wpisu do rejestru Marszałka Województwa wynosić ma od 5.000 zł do 1.000.000 zł -podniesiony ma zostać dolny próg z 1.000zł do 5.000 złotych,

• Sprowadzasz z zagranicy auta – sprawdź czy mają gaśnicę. Jeśli nie ma na niej etykiety w języku polskim albo instrukcji w języku polskim zgodnie z Art. 10 projektu Ustawy, możesz zapłacić karę do 4.500 złotych,

• za wymontowania z pojazdów wycofanych z eksploatacji elementów nadających się do odzysku lub recyklingu kara wynosić ma od 15 000 do 500 000 zł,

• uważajcie na transport uszkodzonych samochodów, ponieważ zgodnie z zapisami projektu ustawy mogą Wam grozić kary do 500.000 zł i przepadek środka transportu,

• jeżeli nie przekazujesz zużytych baterii lub zużytych akumulatorów do odpowiedniego prowadzącego zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, podlegasz karze pieniężnej od 10 000 zł do 200 000 zł,

• wprowadzając do obrotu baterie lub akumulatory niespełniające wymagań, podlegacie karze pieniężnej od 2000 zł do 150 000 zł,

Zapoznajcie się z projektem i jeżeli macie jakieś uwagi to piszcie do nas na email: biuro@sk.org.pl

Kary za działanie bez numeru rejestrowego zostały podniesione i maja wynosić minimalnie 5.000 zł. Tak jak pisałem na wstępie wszyscy Członkowie Stowarzyszenia Komisów.pl otrzymają drogą mailową wzór formularza rejestrowego oraz instrukcję co trzeba do niego dołączyć i gdzie należy go złożyć najpóźniej w niedzielę wieczorem tak żebyśmy w poniedziałek 18 czerwca mogli je złożyć w Urzędach Marszałkowskich.

Poniżej znajdziecie zebrane artykuły, które „najbliższe” są naszej branży:

Art. 4. W ustawie z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji (Dz.U. z 2018 r. poz. 578) w art. 53a ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Kto poza stacją demontażu dokonuje:

1. usunięcia z pojazdów wycofanych z eksploatacji elementów lub substancji niebezpiecznych, w tym płynów,

2. wymontowania z pojazdów wycofanych z eksploatacji przedmiotów wyposażenia lub części nadających się do ponownego użycia,

3. wymontowania z pojazdów wycofanych z eksploatacji elementów nadających się do odzysku lub recyklingu – podlega karze pieniężnej od 15 000 do 500 000 zł.”.

Art. 5. W ustawie z dnia 29 czerwca 2007 r. o międzynarodowym przemieszczaniu odpadów (Dz.U. z 2018 r. poz. 296) wprowadza się następujące zmiany:

1. art. 32 otrzymuje brzmienie:

   „Art. 32. 1. Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska nakłada na odbiorcę odpadów przywiezionych nielegalnie bez dokonania zgłoszenia, w drodze decyzji, karę pieniężną w wysokości od 50 000 do 500 000 zł.

2. Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska nakłada na wysyłającego odpady bez dokonania zgłoszenia, jeżeli takie zgłoszenie jest wymagane zgodnie z art. 3 rozporządzenia nr 1013/2006, w drodze decyzji, karę pieniężną w wysokości od 50 000 do 500 000 zł.

3. Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska nakłada na wysyłającego odpady, w drodze decyzji, karę pieniężną w wysokości od 50 000 do 500 000 zł, jeżeli ten, choćby nieumyślnie, dokonał wysyłki odpadów:

1. bez zgody zainteresowanych właściwych organów;

2. gdy zgoda zainteresowanych właściwych organów została uzyskana w wyniku fałszerstwa, wprowadzenia w błąd lub oszustwa;

3. w sposób, który nie jest zgodny ze sposobem określonym w dokumencie zgłoszenia transgranicznego przesyłania (przemieszczania) odpadów, o którym mowa w załączniku IA do rozporządzenia nr 1013/2006, lub w dokumencie przesyłania dotyczącym transgranicznego przesyłania (przemieszczania) odpadów, o którym mowa w załączniku IB do rozporządzenia nr 1013/2006.

4. Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska nakłada na odbiorcę odpadów sprowadzonych nielegalnie, który nie zastosował się do postanowienia, o którym mowa w art. 27 ust. 4, w drodze decyzji, karę pieniężną w wysokości od 25 000 do 200 000 zł.”;

art. 33 otrzymuje brzmienie:

3. Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska nakłada na transportującego odpady, w drodze decyzji, karę pieniężną w wysokości od 20 000 do 100 000 zł, jeżeli ten, choćby nieumyślnie:

1) nie realizował przewozu ustaloną trasą przejazdu;

2) nie jest wskazany w zezwoleniu jako przewoźnik odpadów;

3) naruszył warunki dotyczące rodzaju opakowania odpadów;

4) dokonywał przewozu odpadów bez dołączenia do transportu wszystkich wymaganych dokumentów;

5) dokonywał przewozu odpadów z niewypełnionym prawidłowo lub niepodpisanym dokumentem przesyłania;

6) dokonał wymieszania podczas transportu odpadów objętych odrębnymi zgłoszeniami;

7) dokonywał przewozu odpadów wymienionych w załącznikach III, IIIA oraz IIIB bez informacji wymaganej na podstawie art. 18 rozporządzenia nr 1013/2006 lub gdy informacja nie została dołączona w formacie określonym w załączniku VII do rozporządzenia nr 1013/2006.”.

Art. 7. W ustawie z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach (Dz. U. 2016, poz. 1803 oraz z 2018 r. poz. 650) wprowadza się następujące zmiany:

1) art. 97 otrzymuje brzmienie:

„Art. 97. Kto, wbrew przepisowi art. 10 ust. 1, wprowadza do obrotu baterie lub akumulatory niespełniające wymagań określonych w art. 8 lub 9, podlega karze pieniężnej od 2000 zł do 150 000 zł.”;

Już wiecie jakie wymagania muszą spełniać sprowadzane przez Was baterie i akumulatory?

Jeżeli nie to zapoznajcie się z wymienionymi wyżej art. 8 i 9:

Art. 8. 1. Wprowadzane do obrotu baterie i akumulatory, w tym baterie i akumulatory zamontowane w sprzęcie, nie mogą zawierać więcej niż 0,0005% wagowo rtęci.

2. Wprowadzane do obrotu baterie przenośne i akumulatory przenośne, w tym zamontowane w sprzęcie, nie mogą zawierać więcej niż 0,002% wagowo kadmu.

3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do baterii przenośnych i akumulatorów przenośnych przeznaczonych do użytku w:

   1) systemach awaryjnych i alarmowych, w tym w oświetleniu awaryjnym;

   2) urządzeniach medycznych;

   3) (uchylony)

Art. 9. 1. Wprowadzane do obrotu baterie i akumulatory, w tym zestawy oraz ogniwa guzikowe, powinny być oznakowane symbolem selektywnego zbierania, którego wzór jest określony w załączniku nr 3 do ustawy.

2. Wprowadzane do obrotu:

   1) baterie i akumulatory, w tym zestawy, powinny być oznakowane:

   a) symbolem chemicznym Cd, jeżeli zawierają powyżej 0,002% wagowo kadmu,

   b) symbolem chemicznym Pb, jeżeli zawierają powyżej 0,004% wagowo ołowiu;

   2) ogniwa guzikowe powinny być oznakowane symbolem chemicznym Hg, jeżeli zawierają powyżej 0,0005% wagowo rtęci.

   3. Wzory symboli, o których mowa w ust. 2, są określone w załączniku nr 4 do ustawy.

   4. Wprowadzane do obrotu baterie przenośne i akumulatory przenośne oraz baterie samochodowe i akumulatory samochodowe powinny być zaopatrzone w informację o ich pojemności, zgodnie z rozporządzeniem Komisji (UE) nr 1103/2010 z dnia 29 listopada 2010 r. ustalającym, na mocy dyrektywy 2006/66/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, przepisy dotyczące znakowania ©Kancelaria Sejmu s. 10/53 19.04.2018 baterii i akumulatorów przenośnych, wtórnych (ładowalnych) oraz samochodowych informacjami o ich pojemności (Dz. Urz. WE L 313 z 30.11.2010, str. 3–7).

   5. Symbole, o których mowa w ust. 1 i 2, oraz informację, o której mowa w ust. 4, umieszcza się w sposób widoczny, czytelny i trwały.

Jeżeli przeczytaliście art. 8 i 9 to wiecie, że tak naprawdę jesteśmy bardzo delikatnie mówiąc w kropce… Skąd mamy wiedzieć gdzie w sprowadzanych przez nas autach zainstalowane są takie baterię i jaki mamy wpływ na ich oznakowanie? W związku z tym możemy w każdej chwili zostać zaskoczeni kontrolą i karą do 150.000 złotych.

2) art. 98 otrzymuje brzmienie:

„Art. 98. Kto, wbrew przepisowi art. 10 ust. 2, nie wycofuje z obrotu baterii lub akumulatorów niespełniających wymagań określonych w art. 8 lub 9, podlega karze pieniężnej od 2000 zł do 150 000 zł.”;

3) art. 99 otrzymuje brzmienie:

„Art. 99. Kto, wbrew przepisom art. 11 ust. 2 i 3, wprowadza do obrotu sprzęt, w którym są zamontowane baterie lub akumulatory, bez dołączenia do niego instrukcji, a w przypadku wprowadzania do obrotu na terytorium kraju – bez dołączenia do niego instrukcji w języku polskim, lub dołącza instrukcję nierzetelną, podlega karze pieniężnej od 2000 zł do 150 000 zł”;

4) art. 99a otrzymuje brzmienie:

„Art. 99a. Kto, wbrew przepisowi art. 15 ust. 3, nie przedkłada marszałkowi województwa sprawozdań o osiągniętym poziomie wydajności recyklingu, o których mowa w art. 3 ust. 4 rozporządzenia Komisji (UE) nr 493/2012, lub nie przedkłada ich terminowo, podlega karze pieniężnej w wysokości od 500 zł do 2000 zł.”;

9) art. 101 otrzymuje brzmienie:

„Art. 101. Kto, wbrew przepisom art. 58, nie przekazuje zużytych baterii lub zużytych akumulatorów do odpowiedniego prowadzącego zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, podlega karze pieniężnej od 10 000 zł do 200 000 zł.”;

10) art. 102 otrzymuje brzmienie:

„Art. 102. Kto, wbrew przepisowi art. 63 ust. 3, nie przekazuje poszczególnych rodzajów posortowanych zużytych baterii lub zużytych akumulatorów prowadzącemu zakład przetwarzania danego rodzaju zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, podlega karze pieniężnej od 2000 zł do 200 000 zł.”.

Art. 8. projektu Ustawy odnosi się do ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz.U. z 2018 r. poz. 21 i 650), a konkretnie do jej art. 194 ust. 3, podwyższając minimalną karę z 1.000 zł do 5.000 zł.

Zgodnie z Art. 194. 1. Administracyjną karę pieniężną wymierza się za:

5)prowadzenie działalności w zakresie, o którym mowa w art. 50 ust. 1, bez wymaganego wpisu do rejestru;

5a) nieumieszczanie numeru rejestrowego na dokumentach sporządzanych w związku z prowadzoną działalnością, wbrew obowiązkowi, o którym mowa w art. 63;

Żebyście mogli lepiej zorientować się za co możemy zostać ukarani, poniżej przedstawiam art. 50 w części dotyczącej naszej branży jeżeli zgodzimy się również z interpretacją, zgodnie zgodnie z którą wprowadzamy do Polski „produkty”:

Art. 50. 1. Marszałek województwa dokonuje wpisu do rejestru na wniosek:

1) z zakresu ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1478):

a) wprowadzających na terytorium kraju produkty,

2) z zakresu ustawy z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji (Dz. U. z 2016 r. poz. 803):

a) wprowadzających pojazdy,

3) z zakresu ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym:

a) wprowadzających sprzęt lub autoryzowanych przedstawicieli;

4) z zakresu ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach (Dz. U. z 2015 r. poz. 687 i 1688):

a) wprowadzających baterie lub akumulatory,

2. Przed rozpoczęciem działalności w zakresie, o którym mowa w ust. 1, podmiot jest obowiązany uzyskać wpis do rejestru.

3. Działalność w zakresie, o którym mowa w ust. 1, może prowadzić wyłącznie podmiot wpisany do rejestru.

4. Przepisów ust. 2 i 3 nie stosuje się do wprowadzającego sprzęt, który korzysta z uprawnienia określonego w art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym.

5. Autoryzowany przedstawiciel jest obowiązany zamieścić w rejestrze wykaz wprowadzających sprzęt, którzy przekazali mu informacje, o których mowa w art. 25 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym.

UWAGA firmy zajmujące się transportem!

Art.8 to potężny bat na Wasze Tyłki! Jeżeli nie chcecie stracić swoich środków transporty zapoznajcie się z nim dokładnie!

b) w art. 24 po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu:

„ 4a. W przypadku transportu odpadów bez wymaganych dokumentów, w których wskazany jest posiadacz odpadów przekazujący odpad oraz posiadacz odpadów, do którego należy dostarczyć odpady, posiadaczem tych odpadów jest transportujący te odpady.”’

c) po art. 24 dodaje się art.24a i 24 b w brzmieniu:

„24a. 1. Jeżeli w trakcie kontroli transportu odpadów ujawniono:

a) naruszenie szczegółowych wymagań dla transportu odpadów,

b) przemieszczanie odpadów do nieuprawnionego odbiorcy – pojazd wraz z odpadami może zostać zatrzymany przez organy kontroli państwowej – Krajową Administrację Skarbową, organy Straży Granicznej, Policję, Inspekcję Transportu Drogowego oraz organów Inspekcji Ochrony Środowiska.

2. Zatrzymany pojazd wraz z odpadami jest kierowany, na koszt podmiotu wykonującego transport odpadów, na najbliższy parking strzeżony, o którym mowa w art. 130a ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 1137 ze zm), spełniający warunki dla magazynowania odpadów określone w art. 25 ust. 1.

3. Jeżeli stwierdzone naruszenie dotyczy transportu odpadów niebezpiecznych, mogących stanowić zagrożenie dla życia lub zdrowia człowieka, organ o którym mowa w ust.l, kieruje, na koszt podmiotu wykonującego przejazd drogowy, środek transportu wraz z odpadami na parking strzeżony spełniający wymagania, o których mowa w art. 106 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o przewozie towarów niebezpiecznych (tj. Dz. U. z 2018 r., poz. 169, z 2018 r. poz. 650).”

4. Pojazd wraz z odpadami umieszcza się na wyznaczonym przez starostę parkingu strzeżonym, o którym mowa w ust. 2 i 3, – do czasu usunięcia naruszeń szczegółowych wymagań dla transportu odpadów, lub ustalenia podmiotu odpowiedzialnego za zagospodarowanie zatrzymanych odpadów.

5. Jeżeli starosta nie wyznaczył parkingu strzeżonego, o którym mowa w ust. 2 i ust. 3, spełniającego warunki przechowywania zatrzymanych odpadów, w tym odpadów niebezpiecznych, jest on zobowiązany do utworzenia takiego parkingu w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

6. Do czasu utworzenia parkingu Starosta wyznacza w powiecie inne miejsce strzeżone do magazynowania zatrzymanych transportów odpadów i informuje o tym organy, o których mowa w ust. 1, nie później niż w ciągu miesiąca od dnia wejścia w życie ustawy.

Art. 24b. 1. W przypadku, o którym mowa w art. 24 ust. 4a, podmiot wykonujący transport odpadów jest zobowiązany do zagospodarowania odpadów na własny koszt.

2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1 nakłada w drodze decyzji starosta właściwy ze względu na miejsce kontroli transportu odpadów.

3. Decyzji, o której mowa w ust. 2 nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.

4. Jeżeli w terminie 30 dni od dnia w której decyzja o której mowa w ust.2, stała się ostateczna, podmiot wykonujący transport odpadów nie usunie naruszeń szczegółowych wymagań dla transportu odpadów lub nie wykona ww. decyzji, orzeka się przepadek środka transportu wraz z odpadami na rzecz powiatu.

5. Jeżeli w terminie 60 dni od dnia zatrzymania odpadów, podmiot wykonujący transport odpadów nie usunie naruszeń szczegółowych wymagań dla transportu odpadów, orzeka się przepadek pojazdu wraz z odpadami na rzecz powiatu.

6. Z wnioskiem o orzeczenie przepadku środka transportu wraz z odpadami na rzecz Skarbu Państwa występuje do sądu cywilnego starosta właściwy ze względu na miejsce kontroli transportu odpadów. Do spraw o przepadek pojazdu wraz z odpadami stosuje się odpowiednio przepisy art. 6106 -6108 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 1822, ze zm.))”

Sprowadzasz z zagranicy auta – sprawdź czy mają gaśnicę. Jeśli nie ma na niej etykiety w języku polskim albo instrukcji w języku polskim zgodnie z Art. 10 projektu Ustawy, możesz zapłacić karę do 4.500 złotych!

Art. 10. W ustawie z dnia 15 maja 2015 r. o substancjach zubożających warstwę ozonową oraz niektórych fluorowanych gazach cieplarnianych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1951 oraz z 2018 r. poz. 650) wprowadza się następujące zmiany:

1. art. 47 otrzymuje brzmienie:

   „Art. 47. 1. Administracyjną karę pieniężną w wysokości od 600 zł do 4500 zł wymierza się za:

   1) nieprzekazanie w terminie sprawozdania, o którym mowa w art. 27 rozporządzenia (WE) nr 1005/2009, albo sprawozdania, o którym mowa w art. 19 rozporządzenia (UE) nr 517/2014;

   2) wprowadzenie do obrotu, wbrew art. 12 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 517/2014, urządzenia lub produktu albo, wbrew art. 7 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1005/2009, pojemnika bez odpowiedniej etykiety;

   3) wprowadzenie, wbrew art. 13, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej pojemnika, produktu lub urządzenia bez etykiety w języku polskim albo bez instrukcji w języku polskim albo wprowadzenie produktu lub urządzenia niezgodnie z art. 12 ust. 1, 2 lub 5 rozporządzenia (UE) nr 517/2014 albo z art. 2 rozporządzenia (UE) 2015/2068;

   4) wprowadzenie, wbrew art. 13, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej systemu ochrony przeciwpożarowej lub gaśnicy bez etykiety w języku polskim albo bez instrukcji w języku polskim albo wprowadzenie produktu lub urządzenia niezgodnie z art. 12 ust. 1, 2 lub 5 rozporządzenia (UE) nr 517/2014 albo z art. 2 rozporządzenia (UE) 2015/2068;

Dla prowadzących Warsztat samochodowy:

Dalej w art.10 czytamy:

2) art. 48 otrzymuje brzmienie:

„Art. 48. 1. Administracyjną karę pieniężną w wysokości od 4000 zł do 15000 zł wymierza się za:

27) nabycie, wbrew art. 10 ust. 1, substancji kontrolowanej lub fluorowanego gazu cieplarnianego lub, wbrew art. 11 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 517/2014, fluorowanego gazu cieplarnianego, bez posiadania certyfikatu dla personelu odpowiedniego do wykonywanych czynności związanych z substancjami kontrolowanymi lub fluorowanymi gazami cieplarnianymi albo – w przypadku czynności serwisowych i naprawczych systemów klimatyzacji w niektórych pojazdach silnikowych – bez posiadania zaświadczenia o odbytym szkoleniu albo w obu przypadkach bez zatrudnienia osoby z takim certyfikatem lub takim zaświadczeniem albo bez posiadania certyfikatu dla przedsiębiorcy;

32. nieprowadzenie, wbrew art. 13a ust. 3 oraz wbrew art. 6 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 517/2014, dokumentacji dotyczącej nabywców fluorowanych gazów cieplarnianych;

33. celowe uwalnianie fluorowanych gazów cieplarniach wbrew art. 3 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 517/2014 lub niezapobieganie wyciekowi fluorowanych gazów cieplarniach wbrew art. 3 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 517/2014 lub niezapewnienie naprawy bez zbędnej zwłoki wbrew art. 3 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 517/2014 lub niezapewnienie kontroli czy naprawa była skuteczna w ciągu 1 miesiąca zgodnie z art. 3 ust. 3 zdanie drugie rozporządzenia 517/2014, z wyłączeniem systemów ochrony przeciwpożarowej;

34. celowe uwalnianie fluorowanych gazów cieplarniach wbrew art. 3 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 517/2014 lub niezapobieganie wyciekowi fluorowanych gazów cieplarniach wbrew art. 3 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 517/2014 lub niezapewnienie naprawy bez zbędnej zwłoki wbrew art. 3 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 517/2014 lub niezapewnienie kontroli czy naprawa była skuteczna w ciągu 1 miesiąca z art. 3 ust. 3 zdanie drugie rozporządzenia 517/2014, z zakresie systemów ochrony przeciwpożarowej.”;

Art. 15. W ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2017 r. poz. 1260) art. 134a otrzymuje brzmienie:

„Art. 134a W stosunku do pojazdów wykonujących przewóz drogowy w rozumieniu ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym, a także w przypadku kontroli, o której mowa w art. 129a ust. 1 pkt 2-4, uprawnienia i obowiązki policjantów oraz organów Policji określone w art. 132 ust. 1-2 i 5-7 oraz w art. 133 wykonują również odpowiednio inspektorzy Inspekcji Transportu Drogowego oraz. organy tej inspekcji, oraz organy Inspekcji Ochrony Środowiska.”.

Art. 27. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2019 r., z tym że art. 49 pkt 6 ustawy zmienianej w art. 10 wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2020 r.

Jak zwykle czekamy na Wasze komentarze pod tekstem i na naszym Facebooku.

Źródło:

Projekt ustawy i przebieg prac legislacyjnych znajdziecie – TUTAJ

Uwagi FORS do tego projektu znajdziecie – TUTAJ

Projekt Ustawy o zmianie ustawy o Inspekcji Ochrony Środowiska oraz niektórych innych ustaw znajdziecie – TUTAJ